Պանթեոնը զննելիս կարող եք մտովի անցնել անցյալի երկու հազարամյակ և զոհաբերություններով տեսնել հեթանոսական ծառայություններ: Ներսում տաճարը խորհրդավոր է թվում, քանի որ դրանում պատուհաններ չկան, և լույսը թափանցում է գմբեթի հատուկ անցքի ՝ oculus- ի միջով, որի տրամագիծը 9 մետր է:
Պանթեոնի առաջին շենքը կանգնեցվել է Օգոստոս կայսեր օրոք ՝ մ.թ.ա. 27-25 թվականներին: ե., բայց ավերվել է հրդեհից 1-ին դարի վերջին: Ադրիանոս կայսեր օրոք ավերված տաճարի տեղում հայտնվեց գմբեթավոր ռոտոնդա ՝ 14 մետրանոց կորնթական սյուների օդորակիչով և ուղղանկյուն շքամուտքով: Այս շենքը, որը կանգնեցվել է 118-125 տարիներին, Հռոմի ամենանշանավոր շենքերից մեկն է:
Տաճարը նախատեսված էր ամենահարգված աստվածների ՝ Յուպիտերի, Մարսի, Վեներայի, Մերկուրիի, Սատուրնի, Պլուտոնի և Նեպտունի անուններով ծառայություններ մատուցելու համար: Այն հաճախ անվանում են Յոթ աստվածների տաճար:
Հին ժամանակներում գմբեթի անցքի տակ զոհասեղան էր տեղադրված ՝ զոհաբերված կենդանիներ այրելու համար:
Ավելի ուշ (609 թ.) Պանթեոնը նվիրվեց Բոնիֆացիոս IV պապին: Նման շռայլ առաջարկ արեց բյուզանդական կայսր Ֆոկան: Պանթեոնը օծվեց և դարձավ Աստծո մայրի և բոլոր նահատակների եկեղեցին:
XIV-XIV դարերում շենքը ծառայել է որպես պաշտպանական գործառույթ, և նրա նախկին շքեղությունը Վերածննդի դարաշրջանում վերադարձվել է Պանթեոն: Վերականգնումը տեղի է ունեցել Ռաֆայելի ղեկավարությամբ, որը թաղվել է Պանթեոնում 1520 թվականին:
17-րդ դարում, Հռոմի պապ Ուրբան VIII- ի հրամանով, Պանթեոնի նախասրահը ապամոնտաժվեց, և դրա ճառագայթներից արդյունահանված բրոնզը օգտագործվեց Սուրբ Պետրոսի եկեղեցու և Սուրբ Հրեշտակի ամրոցի համար նախ զոհասեղանի վրա հովանոց կանգնեցվեց, իսկ երկրորդում ՝ թնդանոթներ: Քաղաքացիները դուր չէին գալիս այդպիսի ավերածությունները, բայց դրա հետ կապված ոչինչ հնարավոր չէր անել:
Երբ Իտալիան միավորվեց, Պանթեոնը դարձավ թագավորների գերեզմանատուն: Ահա Ումբերտո I- ի, Վիկտոր Էմանուել Երկրորդի և Մարգարեթ թագուհու գերեզմանները:
